ეს ნაწარმოები არ არის მათთვის, ვისაც აქვს მოლო- დინი, წაიკითხოს მორიგი ისტორია უბედურ ან ბედნიერ სიყვარულზე, რომელიც ნორმატიულ ჩარჩოებში თავსდება. აქ მოთხრობილია ღვთაებრივ, არამიწიერ, უჩვეულო, საიდუმლოებით აღსავსე გრძნობაზე, რომლის გამოთქმაც მოკვდავთა ენას არ ძალუძს. ეს არის „მისტერია, რომლის ახსნასაც ამაოდ ცდილობს ინტელექტი“ (პლატონი). ასეთი სიყვარული ათას წელიწადში ერთხელ თუ მეორდება და კაცობრიობას ამახსოვრდება თავისი ტრაგიზმით... ტრაგიზმით, რომელიც ასე ძლიერ იზიდავს ადამიანს.